📜شعر محلی مازندرانی " دارکِتِن " :
- 📜شعر محلی مازندرانی " دارکِتِن " :
- ای غم ته مَستِ دارکتِن مِن ته پیش پیتِ دارمه
- مه جانِ کم ضربه بزن وینّی بی برگ و بارمه
- دراین دیارِ بیکسی ندارمه یار وهمدمی
- خنجر نزِن به جسم من زخمیِ روزگارمه
- به جز بد عهدی ندیمه دراین دیار بی نشون
- غریب این زمونِومه بی یار و غمگسارمه
- وقتی بهار عمر شونه پائیز خِدی نشون دنه
- یعنی بَئی زرد گِلام مهمونهِ شاخه سارمه
- امان از دلِ خِش باور نَینه عبرت روزگار
- هرچی مصیبت کشمه باز تشنه ی بهارمه
- سر دارمه درپیله ی غم درعالمِ بی خبری
- دنیا زیرو رو بئوه درچنگِ غم شکارمه
- بغض دَوِسّه راهِ گلی دِتا چِش مَشتِ وارشه
- هرچی که ناله بَزنم بی یار و بی دلدارِمه
- کارِ اتتا کتاب نیه قصه ی سرگذشت من
- از وقتی مِره یاد اِنه کََّکیِ بی قِرارمه
- چه خوانی غم ازجان من ازاین مجنونِ بی لیلا
- هرجا شومه ته حاضری از روی ته بیزارمه
- یک روز منم یَلی بیمه دراین گلزار زندگی
- بسکه بلا بکشیمه همدمِ خَس و خارمه
- 📝شاعر : کیومرث دهقان
- #شعرمحلی_مازندرانی
- #کیومرث_دهقان
- ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
- #پژوهش_تبارشناسی_اِدمُلّاوَند
- @edmolavand ﷽
- #آوات_قلم
- http://mohsendadashpour2021.blogfa.com
- 📡✦࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
+ نوشته شده در شنبه یازدهم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 7:24 توسط محسن داداش پور باکر
|