#واژه_گان
#کلا

🔎#واژه «کلا» (با تلفظ محلی: *kelā* یا *kolā*)

*در پسوند نام بسیاری از روستاهای مازندران به کار می رود و ریشه در زبان های ایرانی کهن، به ویژه زبان تبری (مازندرانی) دارد.

📖معنای «کلا»:
- کلا به معنای «قلعه»، «دژ»، «محوطه محصور»، «دهکده حصاردار» یا حتی «منطقه مسکونی برجسته» است.
- در برخی موارد، به مکان های بلند یا تپه هایی که برای دفاع یا سکونت استفاده می شدند نیز اشاره دارد.

📜ریشه تاریخی واژه ی کلا:

۱. زبان تبری باستان:

- این واژه از ریشه «کَـل» (*kal*) در زبان های ایرانی غربی گرفته شده که به معنای «ساختمان محکم»، «حصار» یا «دژ» است.
که از جمله کَل چو خِنِه، خانه ای که با چوب های گرد و به شکل خاصی ساخته می شود و بنابه نظر کارشناسان زلزله دنیا خانه های کَل به کَلی شمال ایران از مقاوم ترین سازه های ضد زلزله شناخته می شوند.
- مشابه آن در زبان های دیگر مانند کردی (کَل), لری (کَل), و حتی فارسی باستان دیده می شود.

۲. دوره پیش از اسلام:

- با توجه به ساختار دفاعی روستاهای قدیمی در مازندران، بسیاری از سکونتگاهها روی تپه ها یا مناطق مرتفع ساخته می شدند و با دیوار یا حصار محافظت می شدند.
- نمونه های مشابه در نام مکان های دیگر ایران مانند قلعه (در فارسی) و کَلات (در خراسان) دیده می شود.
البته هرچه سمت شرق می رویم و از سمت گلستان به خراسان شمالی نزدیک می شویم این واژه به*کَلاته* تغییر می یابد مثلأ دارکلاته یا حسین کلاته و غیره....

۳. دوره اسلامی و رواج گسترده تر:

- پس از اسلام، این واژه در نامگذاری روستاهای مازندران تثبیت شد و به مرور به صورت پسوند «کلا» درآمد.
- نمونه های معروف: مثل مرزون کلا ،کالیکلا، رئیسکلا، لمسوکلا، خواجه کلا، پاشاکلا، باکرکلا، کیاکلا، کمانگرکلا، ملاکلا، سجریکلا، سیدکلا، امیرکلا، فیروزکلا و صدها مورد دیگر.

💻جمعبندی:

- کلا نشان دهنده ی یک سکونتگاه دفاعی یا مسکونی محصور است.
- ریشه آن به زبان های ایرانی باستان برمی گردد و در مازندران از دوره ی پیش از اسلام رواج داشته است.
- این واژه هنوز هم در گویش مازندرانی | مازنی به کار می رود و نشان دهنده ی هویت تاریخی و فرهنگی منطقه است. و این واژه نشان از مکانی دارد که آبادی است و سکونتگاه افراد می باشد.
📩#سیدقاسم_صیادمنش
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─