🖨اشعاری بومی و قدیمی از جلگه بهاباد یزد

#شعر | #بومی
📩خانم صادقی:

✍🏻 اشعار قدیمی:
بومی منطقه:
سر کوه بلند حق می زنم حق
شتر گم کرده ام رَد می زنم رَد
شتر گم کرده ام با بُرِ حاشی
گلی گم کرده ام برگَش تو باشی


# بُر یعنی تعداد زیاد قسمتی از گله
حاشی یعنی شتر بسیار جوان

✍🏻از اشعار قدیمی:

✅ بومی منطقه

شب است و یارم در بیابون
سر راهش درختِ ریزه بادوم
درخت ریزه بادوم دونه کرده
غم دلبر مرا دیوونه کرده

#دونه کرده یعنی میوه داده

✍🏻اشعار قدیمی:

✅ بومی منطقه

دوچشمونی که تو داری من اسیرم
تو در ییلاق ومن در گرمسیرم
تو در ییلاق و آب یخ بنوشی
منم در گرمسیر بی تو اسیرم

✍🏻اشعار قدیمی:

✅ بومی منطقه

خبر اومد که یارم گشته بیمار
پیاله پر کنید سیب وگلِ نار
پیاله پر کنید از آب گشنیز
بریزید بر قد وبالای شمشیر

گل نار یعنی گل انار
به روایتی دیگر:
سر کوه بلند میش بره دنبال
خبر اومد که یارم گشته بیمار
پیاله پر کنید سیب و گل نار
که فردا می‌رویم به دیدن یار

#جلگه | #بهاباد | #یزد
@MEJRi403
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─